Lieve lezers thuis, hier weer een verhaal vanuit het hoge noorden. Wederom een waarschuwing, want dit gaat een lang verhaal worden ben ik bang.

Met wat studiegenoten ben ik naar de TPS ijshockey wedstrijd gegaan. Het stadion van TPS staat in Turku dus we gingen er als typische Nederlanders op onze fietsen naartoe. We waren een beetje de weg kwijt, dus maar even een Finse schone gevraagd. Eenmaal aangekomen kreeg ik van onze wegwijzer een gratis kaartje, volgens mij was haar blind-date niet komen opdagen ofzo.

Het mooie van de Finse cultuur is het vertrouwen, ze vertrouwen er namelijk op dat als jij een kaartje koopt voor de bovenste ring, dat je daar ook echt gaat zitten. Niet dus, mooi een ring lager, veel beter zicht op de knokpartijen.

Na de wedstrijd kwamen we een bekende tegen, ze had een “after ijshockey party” georganiseerd. Een feestje in Finland bestaat voornamelijk uit drinken, maar ook uit karaoke. Finnen nemen dit heel serieus, ik kon het gewoon niet geloven. In Nederland staat karaoke voor lomp zingen en zwaaien met je armen, hier hebben ze echt competitiegevoel. We deden Nederland vs Finland, wat wij uiteraard met onze krakende mannenstemmen hebben verloren.

Om zoveel mogelijk te ervaren van de Finse gebruiken, heb ik me ingeschreven voor een Sitzparty. Eigenlijk is het iets Zweeds, heb ik me laten vertellen. Maargoed, het houdt zoals je vast wel verwacht in dat er veel gedronken gaat worden. Verder wordt er gezongen en is er ruimte voor wat eten. Er waren veel nationaliteiten aanwezig in de zaal, elke nationaliteit moest om de beurt gaan staan op de tafel en een typisch lied uit hun land zingen. De Fransen zongen bijvoorbeeld hun volkslied, wij zongen “alle Duitsers zijn homo”. Dit zorgde voor veel getrokken gezichten, ik heb er van genoten.

Rusland

Eindelijk, Rusland! Ik was ook wel echt toe aan vakantie. Maandag 4 oktober moesten we, 103 studenten, verzamelen op het busstation van Turku. Hier werden we opgepikt door een bus die ons naar Helsinki bracht. Hier stapten we op een bootje richting St Petersburg, waar we ook op hebben overnacht. Ik sliep op het laagste dek, dus als we een ijsberg zouden raken was ik waarschijnlijk de eerste die het koud zou krijgen. We sliepen met zn 4en in een hut, erg knus. Tijdens de boottrip werd er nog geprobeerd de gasten kostelijk te vermaken met wat verschillende dansen en gezang. Gelukkig was er ook een buffet, want ik begon al aardig trek te krijgen. Zeker met de wetenschap dat ik 1 hele week geen Hesburger kon eten begon ik “probleemeterstrekjes” te krijgen. Er was een redelijk goed en gevarieerd buffet, ik heb zelfs kaviaar mogen eten. Niet lekker, snap niet waarom er altijd zn ophef over is. Doe mij maar een ei van een kip, veel beter J. ’s Nachts werd ik heerlijk in slaap geschommeld door de boot, af en toe heb ik nog mogen genieten van wat alarmen. Hier kan blijkbaar niemand van wakker liggen, want er werd niks aan gedaan.

Eenmaal aangekomen in St Petersburg werden we ontvangen door een bandje. Dit bandje wist waarschijnlijk dat wij aan boord zaten, want ze speelden “Tulpen uit Amsterdam”, erg leuk. Toen werd het nog heel even spannend, paspoort controle. Zn heerlijk Russisch emotieloos stalen gezicht heb ik mogen aanschouwen. Ik kreeg een stempel op mn paspoort en mocht doorlopen. Nog even mn tassen door de scanner en goan.

Hier gingen we gelijk de bus in welke ons direct een city tour zou geven. Best bizarre ervaring, het verkeer in St Petersburg is 1 grote choas. Survivall of the fittest, daardoor heeft de bus vaak voorrang. De 1^e stop was St Isaac’s square and Cathedral. Ja, ik heb kerken bezocht. Maar ik moet bekennen, dit was wel een mega mooie! Zowel van binnen als van buiten vond ik het een bizar mooi gebouw. Zoveel goud, niet normaal. Ik heb heel wat inspiratie kunnen opdoen voor mijn toekomstige badkamer in ieder geval.

Na mn wekelijkse kerkbezoek werden we naar het hotel gebracht. Super chill hotel, midden in St Petersburg aan een bizar drukke straat. Kamer was gloednieuw en de lift ging heel snel.

In des avond heb ik mogen genieten van een Russisch diner met, je raadt het al, Wodka. Wodka is slecht voor mij, desondanks heb ik genoten van het diner. Wederom veel zingen en wat kleine spelletjes.

Als afsluiter van de dag zijn we met de studenten nog uitgeweest, de club was voordat wij kwamen nagenoeg leeg. Het leek eigenlijk gewoon op een feestje in Turku, maar zo voelde het natuurlijk niet.

Lekker kort geslapen, zodat ik weer brak aan de volgende dag kon beginnen. Het werd een tour door het Catherine’s Palace in the Village of Tsars. Dit is een mooi voorbeeld van gebouwen die veel te groot en mooi zijn maar vooral super onnuttig. Ik heb wederom mn ogen uitgekeken hier, het motto van de Russen was dan ook; Als ik dat wil, krijg ik dat ook”. Het kan niet gek genoeg, onze gids kon ons vertellen dat het niet uit maakte hoe gek de plannen van de Tsaren waren, ze hadden toch de tijd en geld om het te bouwen. Soms deden ze gerust 10 jaar over een kasteel.

Nadat ik tijdens de rondleiding ongeveer 1,5 uur met mn mond open heb gelopen, mochten we de tuinen bezichtigen. Hier hebben we het met een klein groepje weten te presteren om de gids kwijt te raken. Alles is goed gekomen, net zoals in de Ikea is een bepaalde route die je altijd naar de uitgaan leidt.

Na deze mega culturele 50-er uitstap heb ik even heerlijk gegeten samen met Erik. Hierna was er tijd voor een welverdiende middagdut om zo ons op te laden voor de limo-tour. Lekker deca door St Petersburg met 3 limo’s. We hadden champagne, alles erop en eraan. Hierna was er een afterparty met de zelfde omstandigheden als de avond ervoor.

De volgende ochtend heb ik mn buikje rond gegeten aan het buffet, om zo met een volle maag weer heerlijk cultureel te doen. De bestemming was deze keer het State Hermitage Museum. Hier hangt de kunstverzameling van oa Peter de Groot. Hij was een groot fan van Nederland, Amsterdam. Dit kan je ook terug zien in de collectie. Het was weer heerlijk groot en wederom mn ogen uit gekeken en de zolen van mn schoenen gelopen.

De volgende stop was The Cathedral on the Spilled Blood. Iedereen kent dit gebouw wel van de plaatjes, het lijkt erg veel op het gebouw dat in Moskou staat maar dan anders! Zowel van buiten als binnen hebben de Russen weer een meesterwerk geleverd. Binnen waren erg veel afbeeldingen, welke allemaal mozaïeken waren. Daar zijn ze wel even zoet mee geweest denk ik.

In het donker kregen we nog een kleine rondvaart op de boot door St Petersburg. Er zijn hier redelijk wat grachten, wat ze hebben gekopieerd van Amsterdam. De trip was niet zo boeiend en vooral erg koud.

Na de trip gingen we richting het station om onze koers voort te zetten naar Moskou. Best spannend, in een slaaptrein met een 4 persoonscabine.

Na een toch wel goede nachtrust kwamen we aan in Moscow, de organisatie had een strak schema dus we moesten gelijk de bus in. We kregen een rondleiding door Moscow, wat een drukte daar! Niet normaal gewoon, midden in de stad hebben ze 11 baans wegen voor één richting. Moet ook wel, gezien er meer dan 10 miljoen mensen wonen. Onderweg werden we nog vermaakt met live ongelukken, die komen nog wel eens voor hier. Zo nu en dan zie je een in elkaar gereden wagen staan waar dan iedereen de nodige onderdelen vanaf schroeft.

Eenmaal ingecheckt in het hotel hadden we toch wel erg honger. Erik en ik hadden niet meer de puf om nog ergens heen te gaan om te eten en besloten, om ook tijd te winnen, maar roomservice te bestellen. Super goedkoop en snel geleverd, zodat we snel aan een middag dutje konden beginnen. Na het middagdutje zijn we met een stel naar het Moscow State Circus geweest, erg vet maar ik had alle goocheltrucs al snel door. De acrobaten waren daarentegen wel van hoogstaand niveau, als Yuri geen terugval had gekregen waren dit zeker potentiële tegenstanders voor hem geweest.

Na het circus stonden we voor een keus, uitgaan of slapen. Nou vermoedde ik, zo verstandig als ik ben, dat ik niet veel vaker in Moscow zal zijn. Maximaal tijd benutten dus! We gingen met onze Italiaanse matties naar club Propaganda. Ook nog om Rik zn verjaardag te vieren, hij was immers 26 geworden de grote verstandige jongen. Propaganda is een club die staat in de top100 beste bars van de wereld. Erg exclusieve tent, veel te exclusief voor studenten. Gelukkig begreep de eigenaar dat wij het als studenten maar zwaar hebben, daarom mochten wij gratis naar binnen. Helaas was het niet zo heel bevolkt, maar het was ongetwijfeld de beste toko waar ik ooit ben geweest! Hoewel ik heel even het gevoel kreeg dat ik de volgende ochtend in een bak ijs zou wakker worden, want we moesten door allemaal lugubere steegjes en gebouwen om het pand van Propaganda te bereiken.

Zo, nu zijn we aangekomen op zaterdag. Met op de planning: Kremlin. Als eerst hebben we het Lenin Mausoleum bezocht. Hier ligt Lenin opgebaard. Ik was niet zo goed ingelicht over deze activiteit, we stonden namelijk bijna een uur in de rij voor 20 seconden naar Lenin kijken. Je mocht niet praten in het Mausoleum, niet je handen in je zak en al helemaal niet stilstaan. Ik was serieus in 20 seconden weer buiten.

Mooi momentje, er was een bal gehak die zn tas had laten staan op het Red Square. We moesten namelijk onze tassen achterlaten, je mocht niks mee naar binnen nemen en de controle was nog beter dan op Schiphol. Maargoed, dat knaapje was zn tas weer vergeten mee te nemen vanaf het Red Square. Waarop een aantal politieagenten dit als een verdacht pakketje zagen. Het plein werd deels ontruimd etc. De jongen kwam aansnellen naar zn tas en maakte duidelijk dat het zijn tas was. Met een sissertje kwam hij er vanaf, want ja ze zijn corrupt to the bone hier. Je raadt het vast al, hij moest Vodka kopen om het recht te zetten J

We hebben verder nog het Kremlin bekeken, waar nog een soort van optocht was die elke zaterdag nog wordt gehouden. Erg indrukwekkend, ik denk dat ze zeker kans zouden maken bij “So you think you can dance?”. Allemaal bewogen ze precies tegelijk, ik kon geen foutje ontdekken. Behalve dat aan het eind bij het weglopen 1 dansert bijna op zn snaveltje ging. Ik blijf onder de indruk van de ijzige emotieloze blik van die ruzie, zo keihard.

Hierna stond er wederom iets cultureels op de planning, een kunstgalerij. Mijn energie level begaf zich momenteel in het rode gedeelte, dus de guided tour hebben Erik en ik overgeslagen. In een iets te hoog tempo hebben we toch nog alle schilderijen bekeken.

Als avondeten hebben we Kebab gehaald. Dit is niet zomaar kebab. Net als Hesburger ben ik ook verliefd op de Russische kebab, dit mag wel genoemd worden. Geen woord teveel gezegd hierover!

Hierna gingen wij, zo romantisch als wij Nederlanders zijn, naar het Bolshoi theatre. Hier zou deze avond de balletvoorstelling Romeo and Julliet plaatsvinden. Onder het motto, ik ben er nu toch, heb ik ervoor gekozen hier heen te gaan. Mn Italiaanse droomvrouw heeft mij nog kort voor de voorstelling op de hoogte gebracht van het verhaal van onze lieve Shakespeare. Hierdoor heb ik nog enigszins iets van de voorstelling begrepen. Maar, alle lof naar de dansers hoor. Iedereen heeft vaak een vrij negatief oordeel over ballet, die van mij was net zo. Dit is absoluut veranderd, want ik vond de voorstelling geniaal.

Na de voorstelling kregen we nog een tour door Moscow at night. Erg saai, gezien het langzaam rijdende verkeer. We werden afgezet voor de nachtclub Karma. Hier mag en kan alles, best vreemde ervaring. Het voelde los van de bizarre activiteiten erg als thuis aan, ze schonken Heineken bier en draaiden voornamelijk Tiesto en Armin van Buuren. Voor de niet-disco-ers onder ons, dit zijn Nederlandse DJ’s.

De volgende dag, weer veel te vroeg op. Mn energielevel bevond zich gelukkig weer in het gele gedeelte, dus ik kon weer even vooruit. Vandaag op het programma: Cold war tour. Dit vond plaats in enorme ondergrondse tunnels. Deze zijn gemaakt uit voorzorg voor nucleaire aanvallen. Met de trap 18 verdiepingen naar beneden en helaas ook weer omhoog. We kregen nog een ondergrondse koude oorlog maaltijd voorgeschoteld, uiteraard met wodka. Erg ranzig, gelukkig was de Hesburger bijna weer in zicht. Want we gingen richting het station om de slaaptrein naar Helsinki te pakken, waar ik wederom weer mega goed heb geslapen. Dat bewijst maar weer, slapen kan ik overal!

Al met al een hele bijzondere ervaring,Rusland. Heb veel moois gezien en vooral veel gelachen. Best apart, om het Red Square als meetingpoint te hebben voor activiteiten. Alsof dat de normaalste plaats en zaak van de wereld is.

Hopelijk hebben jullie door mijn verhaal niet je bedtijd overschreden. En voor de fanatieke lezers, het volgende verhaal is weer in de maak! Ik ben naar Helsinki geweest en heb daar mn ouders en zus weer gezien. Samen met hun heb ik mijn verjaardag gevierd, wat ik later in de week ook met mn studiegenoten heb gedaan. Verder wil ik iedereen via deze weg nog bedanken voor de kaartjes, smsjes en ander soort berichtjes, het doet me goed te weten dat jullie mij niet zijn vergeten. Tot snel!

Ciao,

Laurens

Link naar de foto's :http://picasaweb.google.nl/LaurensvW1987/Rusland?authkey=Gv1sRgCLqz9MLfidWL-gE#